Poszczególne rozdziały w sposób niezwykle interesujący wprowadzają czytelnika w niuanse rozumienia zaburzeń odżywiana w aspekcie nie tylko psychologicznym. Cenne jest połączenie () psychologicznych elementów zaburzenia z kontekstem filozoficznym i uwarunkowaniami społecznymi. W Polskiej literaturze przedmiotu jest to próba nowatorska, dotychczas w ten sposób nie publikowana. Prof. zw. dr hab. med. Andrzej Rajewski Specjalista psychiatrii i psychiatrii dzieci i młodzieży W książce odnajdziemy informacje dotyczące leczenia jadłowstrętu psychicznego, w tym bardzo cenne doświadczenia własne Autorki i jej programy autorskie z psychoterapii grupowej, skoncentrowanej na pracy z obrazem własnego ciała, indywidualnej oraz rodzinnej, a także łączenia psychoterapii rodzinnej i indywidualnej. Niemniej istotny jest również fragment dotyczący perspektywy samych pacjentek oraz ich rodzin. Pomimo waloru naukowego, książka jest napisana w sposób jasny i przystępny, stanowi rzetelne źródło wiadomości na temat opisywanego zaburzenia, dlatego polecam ją nie tylko profesjonalistom. Dr. hab. n. med. Agnieszka Słopień Specjalista psychiatrii dzieci, młodzieży i dorosłych Certyfikowany psychoterapeuta PTP

Ta książka nie powstałaby, gdybym nie była psychicznie chora. Paradoksalnie, jestem wdzięczna swojej chorobie za to, że obchodzi się ze mną w sposób, który umożliwia jej opisywanie.Dziękuję także moim bliskim i przyjaciołom, którzy wierzą, że pisząc, mogę się dołożyć do miejmy nadzieję pozytywnej zmiany w postrzeganiu osób żyjących z diagnozą takiej choroby.Podczas gdy diagnoza choroby dwubiegunowej była jak przykrótka sukienka, schizoafektywnej przez lata jak sukienka niewygodna, informacja o zaburzeniu osobowości typu borderline nareszcie okazała się tą, która najbardziej pasuje. Jak stwierdził mój mąż, inżynier: może i nie jest to teoria, która opisuje cały wszechświat, ale najtrafniejsza teoria wszechświata, jaką mamy.Książkę kieruję do tych czytelników, którzy chcą lepiej zrozumieć rzeczywistość osób spoza spektrum tak zwanej normalności, poczynając od psychiatrów, terapeutów, psychologów,studentów tychże kierunków oraz osób bliskich samym chorym, a także do wszystkich tych,których interesuje tematyka zaburzeń psychicznych. Chcę również wierzyć, że ludzie podobni d omnie, cierpiący z powodu tychże zaburzeń, czytając tę lekturę, poczują się mniej samotni, a może nawet skorzystają z opisywanych przeze mnie i przeze mnie sprawdzonych strategii radzenia sobie w chorobie.

Z przyjemnością zapowiadamy pierwsze polskie tłumaczenie Frances Tustin.W swojej niezwykle ciekawej i poruszającej książce Tustin przybliża nam świat dzieci autystycznych oraz pokazuje jak obrony autystyczne funkcjonują u dorosłych, neurotycznych osób.Książka pełna jest opisów klinicznych oraz literackich odniesień, o których więcej na blogu piszą nasze Tłumaczki: Julia Jastrzębska, Iwa Magryta-Wojda oraz Joanna Szkudlarek. Na blogu znajdą Państwo też opis książki i krótką notatkę o Frances Tustin.Książka pod patronatem Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego i Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej, będzie dostępna w sprzedaży w drugiej połowie stycznia 2021.

Droga dzikiego serca mówi o tym, czym jest stawanie się mężczyzną, i o tym - czego pewnie bardziej potrzebujemy - jak można się nim stać. To ryzykowne przedsięwzięcie, pełne niebezpieczeństw, błędów i katastrof. Życie mężczyzny jest czasem prawdziwej próby i każdy mężczyzna, stary czy młody, tę wędrówkę przebywa. Ta książka to także `raport z frontu` - sprawozdanie z męskiej wędrówki, spisane na podstawie przeżyć wewnętrznych, relacja mężczyzny nieustannie szukającego uzdrowienia, odnowy i dojrzałości, głos ojca starającego się o to, co najlepsze dla jego synów.Książka ta zatem biegnie dwutorowo - przemawia najpierw do samych mężczyzn, odnosząc się do ich osobistej wędrówki, a następnie zwraca się do tych, którzy wychowują chłopców i formują mężczyzn.

Australijska książka roku. Wielki bestseller.Boleśnie piękna, inspirująca i głęboko poruszająca. Właśnie taka książka, jakiej potrzebujemy na te czasy.Podczas codziennej egzystencji pełnej kolejnych rozczarowań, w świecie, w którym nic nie jest pewne, w czasie ciągłego niepokoju i kolejnych kryzysów jest niezwykle istotne, żeby odnaleźć coś, co pozwoli nam nie tylko przetrwać, ale też pielęgnować własne szczęście.Wyobraź sobie, że znajdujesz się nad oceanem, wokół panuje całkowita ciemność. Nagle zauważasz, że woda zaczyna lśnić milionem drobnych świateł. To fosforescencja - światło emitowane przez niektóre organizmy.A co gdyby okazało się, że ty też nosisz w sobie wewnętrzne światło?Coraz lepiej wiemy, co daje nam szczęście, dobre samopoczucie i radość. Wiemy, że istnieje kilka podstawowych prawd w nauce o szczęściu. Wiemy, że bycie miłym i altruistycznym czyni ludzi szczęśliwymi, że wyłączanie urządzeń elektronicznych, budowanie relacji z innymi, życie z wyznaczonym celem daje największą szansę na osiągnięcie szczęścia.Co jednak zrobić, kiedy nasz świat pogrąża się w ciemności, kiedy przytłacza nas choroba lub złamane serce, strata i ból? Jak w takiej sytuacji pielęgnować szczęście?Julia Baird łączy intymną opowieść o własnej chorobie z fascynującą refleksją na temat historii, natury, psychologii i filozofii, a wszystko po to, aby znaleźć wskazówkę, co czyni nas szczęśliwymi ludźmi.Fosforescencja. O rzeczach, które podtrzymują nas na duchu w mrocznych chwilach życia to drogowskaz, który pozwoli odnaleźć światło nawet na najciemniejszej ścieżce życia."Piękna refleksja Julii Baird o rzeczach, które błyszczą w mroku... Książka wywołuje zachwyt i radość. Przynosi ukojenie. Jest aktualna w najlepszy możliwy sposób". - "The Guardian""Julia Baird jest jednym z najbardziej elokwentnych głosów swojego pokolenia" - "Vogue""Emocjonalna, introspekcyjna... Nie da się przeczytać tej książki i nie odnaleźć nowego podejścia w postrzeganiu szczęścia, radości i wielu innych emocji". - "Kirkus"

Gdzie leży granica między szaleństwem, a geniuszem. Czy ludzie wybitni mają większe skłonności do chorób psychicznych? Czy przekraczanie tabu to objawy geniuszu czy szaleństwa? Dlaczego wybitni twórcy tak często miewają swoje natręctwa, swoje skłonności do alkoholu, hazardu, seksu itp? Na te i nie tylko te pytania próbuje odpowiedzieć włoski psycholog, psychiatra, antropolog i w zasadzie jeden z pierwszych kryminologów Cesare Lombroso (1835-1909) w swojej klasycznej pracy Geniusz i obłąkanie. I choć wiele elementów teorii włoskiego naukowca zostało już obalonych choćby teza o istnieniu współzależności wyglądu i skłonności patologicznych, przestępczych, czy też teorię o dziedziczności cech przestępczych. Według Lombroso przestępca to odmienny typ biologiczny. O tym, czy człowiek stanie się przestępcą decydują przede wszystkim cechy antropologiczne, a także osobowościowe. Przestępcy dzielą się na tych, którzy: są nimi od urodzenia (2/3 wszystkich przestępców)przestępcy z namiętnościprzestępcy z nawyknienia (ich rodzice byli przestępcami)pseudo-przestępcy (przypadkowi)kryminoloidzi (podatni na przestępstwo).I choć jak pisaliśmy te teorie są już obecnie uznawane za przestarzałe to jednak Geniusz i obłąkanie to nie tylko rozprawa kryminologiczna, w tej pracy bowiem autor koncentruje się nie na przestępcach, a na ludziach wybitnych i w tej części praca ta wydaje się ciągle aktualna

Niektórzy uważają, że aby być szczęśliwym, wystarczy ciężej pracować, więcej od siebie wymagać i utrzymywać wysoki poziom motywacji. Niestety, to nie zawsze działa, gdyż rezultaty naszych działań nigdy nie są pewne. Oznacza to, że mimo dużego wysiłku można ponieść porażkę. Później kolejną. A potem stać się ofiarą własnych negatywnych emocji: poczucia winy, rozgoryczenia, złości i lęku. Nie trzeba się jednak temu poddawać. Wieki temu mądrzy ludzie zaproponowali nieco inne podejście do życia, dzięki któremu każdy może stać się najlepszą wersją siebie. Najlepszą i najszczęśliwszą. Tym podejściem jest stoicyzm.Oto inspirujący podręcznik, który uczy przyjmowania pozytywnego nastawienia do świata i samokontroli. Przedstawia proste techniki panowania nad swoimi emocjami i podążania ścieżką do poczucia trwałego szczęścia i spokoju. Pokazuje strategie i ćwiczenia duchowe, prowadzące do przebudowy sposobu percepcji, aby każdy mógł tworzyć lepsze związki, czerpać zadowolenie z codziennych spraw i stać się aktywnym członkiem społeczeństwa. Łatwo się przekonać, jak bardzo ta starożytna koncepcja filozoficzna pomaga w odnalezieniu spokoju. Wystarczy opanować trzy dyscypliny: dyscyplinę pragnienia, dyscyplinę działania i dyscyplinę akce ptacji, a ich zastosowanie w codziennym życiu okaże się naturalne - i niezwykle satysfakcjonujące!

Książka Konteksty Psychiatrii otwiera przed nami różne możliwości wyboru, pozwalając spojrzeć na psychiatrię z różnych poziomów i perspektyw. Każdy z tych poziomów i każda perspektywa wydają się jednakowo ważne, a równocześnie nie zamykają czytelnikom drogi do twórczego dialogu, dając nadzieję na zbliżenie nas do rozumienia drugiego człowieka nie tak bardzo innego, jak pozornie mogłoby się wydawać.Z przedmowy prof. Ireny NamysłowskiejAutorzy poszczególnych rozdziałów mówią do siebie nawzajem. Mówią o mózgu, o medykalizacji ludzkich problemów, o znaczeniu kultury, o znaczeniu sztuki i prawa. Mówią do siebie, a to powoduje, że każdy Autor ma przekonanie, że to co pisze on i piszą inni to wspólne poszukiwanie lepszego rozumienia i skuteczniejszego pomagania. Mówią także do Czytelników, zachęcając ich podjęcia dyskusji, do wyjścia poza ramy własnych przekonań i własnej indywidualnej wiedzy.Z recenzji wydawniczej prof. Jana Czesława CzabałyFakt, że psychiatria niejedno ma imię, dla niektórych czytelników może stanowić kłopot: jak tu się wyznać w tylu perspektywach, językach, paradygmatach, koncepcjach, z których być może jedne stoją w sprzeczności z drugimi. Dla innych jednak będzie to okazja do refleksji nad złożonością, wielowersyjnością i bogactwem nauki (i praktyki) zwanej psychiatrią.Z wstępu prof. Bogdana de Barbaro