Archeologia wspólnotowa obejmuje w swoim polu dwa istotne aspekty, niewykluczające się nawzajem: możliwość realizowania działań nastawionych na badanie materialnych śladów przeszłości, przy uwzględnieniu oczekiwań oraz potrzeb współcześnie żyjących ludzi. Słowem, archeologia wspólnotowa wychodzi naprzeciw współczesnym poglądom, według których dziedzictwo kulturowe (archeologiczne) jest dobrem (zasobem) - można je, a nawet więcej: należy rozsądnie wykorzystywać dla dobra współczesnych i przyszłych pokoleń. Mając to na względzie, w książce Archeologia wspólnotowa - poznając przeszłość, nie zapominając o teraźniejszości przedstawiono problematykę archeologii wspólnotowej i skonceptualizowano jej treść i formę. Rozważania te dopełnione zostały przez kwestie dotyczące roli i znaczenia współpracy pomiędzy archeologią a lokalnymi wspólnotami. Opisano też reprezentatywne projekty i prace terenowe, ukazujące różne wymiary współpracy pomiędzy archeologią a społeczeństwem. Zamierzeniem redaktorów tomu było zebranie najnowszych i oryginalnych prac, powstałych w polskim środowisku naukowym, które odnoszącą się do współpracy i włączania lokalnych wspólnot w prace naukowe oraz ochronę dziedzictwa kulturowego. Jest to pierwsza tego rodzaju publikacja na polskim rynku wydawniczym. Idea uspołecznienia archeologii - zasadniczy cel, jaki stawiają sobie redaktorzy tomu i jego autorzy - to pomysł godny uznania nie tylko jeśli chodzi o upowszechnienie interesującej nas dyscypliny. Jak wynika z lektury tekstów, zawiera w sobie znacznie wzbogacony walor poznawczy, tkwiący już w samych założeniach archeologii wspólnotowej. Zawarte bowiem w tytule sformułowanie "poznając przeszłość, nie zapominając o teraźniejszości" oznacza nie tylko odniesienie do najnowszych, często tragicznych wydarzeń, które pamiętamy, lecz komunikuje o tym, że ukierunkowana perspektywicznie teraźniejszość stanowi pryzmat, za pośrednictwem którego postrzegamy przeszłość i dla której ją poznajemy. z recenzji prof. dr. hab. Henryka Mamzera Tom zgromadził wybitnych polskich badaczy tworzących zręby archeologii wspólnotowej i nadających kierunek przyszłym badaniom w jej zakresie. Niniejsza praca jest pokłosiem dojrzałej, a zarazem oryginalnej refleksji i podejmowanych zgodnie z nią badań empirycznych. z recenzji prof. dr hab. Danuty Minty-Tworzowskiej Dawid Kobiałka, Kornelia Kajda, Arkadiusz Marciniak, Archeologia wspólnotowa - poznając przeszłość, nie zapominając o teraźniejszości.

Było ich 300. Najlepiej wyszkoleni sabotażyści w historii!Byli gotowi poświęcić wszystko w dla idei Wywalcz Polsce wolność lub zgiń!Doskonale wyszkoleni, bezgranicznie odważni, desperacko zdeterminowani, bezkompromisowi. Najlepsi z najlepszych - starannie wyselekcjonowani spośród tysięcy kandydatów. Musieli porzucić wszystko, zapomnieć, kim byli, bez słowa opuścić kobiety, które kochali. Poddani morderczemu szkoleniu, przygotowywali się, aby w pojedynkę zmienić bieg historii.Zrzuceni na spadochronach do okupowanej Polski, podejmowali samobójcze misje. Nieliczni, którzy przeżyli, trafili po wojnie do piekła komunistycznych więzień. Jednak nigdy się nie poddali. Do końca marzyli o wolnej Polsce.Prawdziwe losy polskich bohaterów, przy których bledną historie o amerykańskich komandosach.Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Ebsambul. Sceny nubijskie to jeden z mniej znanych tekstów Józefa Juliana Sękowskiego (1800-1858), pomyślany przez autora jako coś w rodzaju satyry lub humoreski. W opowiadaniu tym wyraził Sękowski swój stosunek do ówczesnej sytuacji panującej nie tyle w samym Egipcie, lecz w kręgach coraz częściej tu przybywających podróżników oraz wśród tzw. starożytników, których nazywał wręcz przedsiębiorcami starożytności. Jak w krzywym zwierciadle ukazał też inne negatywne zjawiska w rodzącej się egiptologii, jak chociażby nieograniczoną swobodę umożliwiającą wywóz zabytków oraz lekceważący, paternalistyczny i pozbawiony zazwyczaj szacunku stosunek podróżników/badaczy do ludności miejscowej, jej wierzeń i lokalnych tradycji.Józef Julian Sękowski (1800-1858) to jeden z najwybitniejszych orientalistów swej epoki, podróżnik, badacz, tłumacz i wydawca tekstów źródłowych, ponadto wykładowca i profesor uniwersytecki. Odegrał też istotną rolę w życiu literackim Rosji pierwszej połowy XIX wieku; jako literat i publicysta rozpoznawany był głównie pod pseudonimem Baron Brambeus. Jako badacz, krytykując postawę zachodnich orientalistów, usiłujących zgłębiać tajniki Wschodu niejako z zewnątrz, postulował konieczność głębszego zaangażowania i zerwania z europocentrycznym punktem widzenia.

Autor opisuje rozwój polskiej architektury gotyckiej w ramach większych europejskich całości kulturowych, a nie państwa w jego często zmienianych granicach. Ważniejszą, od domniemanej spójności państwowej, rolę odgrywało wspólne z innymi krajami środowisko geograficzne i zależności artystyczne od krajów sąsiadujących, często istotniejsze od relacji międzydzielnicowych. Takie przekonanie odzwierciedla w książce układ materiału zabytkowego z silnym zróżnicowaniem dzielnicowym i dopiero wewnątrz tego podziału wyróżnianie typów przestrzennych budowli.W przeciwieństwie do podobnych (nielicznych i niezbyt aktualnych) opracowań autor ogranicza kontekst historyczno-społeczny oraz problemy "ikonografii architektury", jej znaczeń i symboliki na rzecz ujęcia morfologicznego, analizy form, także detalu architektonicznego. Kryterium jakości artystycznej z jednej strony często prowadzi do przewartościowania znanych i popularnych budowli, z drugiej zaś do wyróżnienia osiągnięć polskiej architektury na tle Europy Środkowo-Wschodniej.Zakres chronologiczny książki jest szerszy niż przyjęty dotychczas w badaniach architektury gotyckiej: od zwiastunów gotyckich w romanizmie aż do występującego w XVII wieku postgotyku. Zasięg terytorialny odzwierciedla natomiast kolejne zmiany powiększania i pomniejszania obszaru Polski. Autor wykracza zatem poza obecne granice i sposób ujęcia tych kwestii w analogicznych opracowaniach niemieckich, czeskich czy litewskich.Książka zawiera 171 czarno-białych zdjęć i schematów oraz indeks nazw geograficznych i omawianych obiektów architektonicznych. Konstrukcja książki, dobrze wyrażona w analitycznym spisie treści, podkreśla jej walor jako podręcznika akademickiego.

Warszawa, lata 30. XX wieku. Słynny inspektor Bernard Żbik przyjmuje zaproszenie na bal do Resursy Obywatelskiej. Poznaje tam niejakiego Stokowskiego, który zdaniem inspektora jest śmiertelnie przerażony i stale nosi przy sobie broń.Już następnego dnia zgłasza się do Żbika zastępca dyrektora, Edward Downar i zaprasza do banku, gdzie urzęduje Stokowski. Znany w całej Polsce dyrektor boi się, że wkrótce zginie... Powodem śmierci miałoby być według dyrektora odkrycie przez niego egipskiego grobowca.Fragment książki:Wiesz nie patrzył na aspiranta, gdy schodzili po wspaniałych schodach miałem ochotę zapytać go o pozwoleniena broń.Kogo? Adam Billewski od dawna już myślał o czymś innym.Tego... Stokowskiego.Był przecież we fraku i na balu. Na co mu broń?Miał w kieszeni na piersiach rewolwer dużego kalibru.Poznałem to po wypukłościach.Dlaczego ten człowiek tak cię zainteresował, Bernardzie?Dziwne, nieprawdaż? Dużo bym w tej chwili dał za odpowiedź na dwa pytania.Pierwsze?Jak długo będzie żył pan Stokowski.A drugie? zainteresował się aspirant.Kiedy pan Stokowski zwróci się do policji o ochronę swego życia i czy się zwróci. Dziwny dziś jestem, Adasiu, jak sądzisz? Zaczynam przemawiać stylem Edgara Wallace'a.

Porywająca historia Białego Kontynentu, od wielkich odkryć XIX wieku po współczesne przełomy naukowe.Antarktyda, lodowe królestwo okalające biegun południowy, zajmuje ważne miejsce w ludzkiej wyobraźni. Przez wieki kusiła odkrywców, jednak jej surowy klimat i trudno dostępne wybrzeża długo odpierały ataki ludzi. Kraina wiecznego zimna opowiada historię pionierskich wypraw i zaciętej rywalizacji między francuską, amerykańską i brytyjską ekspedycją, by zdobyć i zbadać tę mroźną pustynię.Dziś Antarktyda stawia nam nowe wyzwania. Naukowcy szukają ukrytych w lodzie i na dnie morskim śladów przeszłości oraz monitorują wpływ globalnego ocieplenia na polarną czapę lodową, grożącą zatopieniem miast położonych na wybrzeżach całego świata. Gillen D'Arcy Wood przedstawia rolę Antarktydy w tektonicznych dziejach Ziemi, zmianach klimatycznych i ewolucji gatunków, przeplatając doświadczenia współczesnych odkrywców z dramatycznymi historiami odkryć wiktoriańskich prekursorów.

Przeżyj prawdziwą podróż do przeszłości...Średniowiecze niezmiennie fascynuje i ciekawi. Teraz masz okazję przeżyć cały rok, miesiąc po miesiącu, w tej intrygującej epoce, która do dziś rozpala wyobraźnię!W upalny lipcowy dzień wybierz się na spacer po średniowiecznym mieście. Zajrzyj do ówczesnych domów, poznaj ich mieszkańców.Podróżuj w średniowiecznym stylu, na swej drodze spotykaj kupców i pielgrzymów. Staw czoła rabusiom. Posłuchaj pieśni trubadurów.Dowiedz się o panujących przesądach dotyczących ślubów. Odkryj, na jakie choroby częściej zapadano i w jakim miesiącu. Skorzystaj z łaźni, przeżyj wizytę u dentysty i nie daj się położyć na stole chirurga.Poznaj odpowiedzi na nurtujące cię pytania. Jakie sztuczki przy wypieku chleba stosowali piekarze? Do czego jeszcze średniowieczni używali miodu, oprócz słodzenia? Jak wyglądało życie trędowatych i żebraków? Czy piękne kobiety były uważane za niebezpieczne? Jak broniono zamków przed najazdami wroga?Autor oprowadzi nas zarówno po chłopskiej chacie, jak i cesarskim dworze. Pokaże zakamarki klasztorów. Opowie o papieżu i wpływie Kościoła na życie ludzi. Zdradzi szczegóły kar i tortur. Pokaże, jak naprawdę wyglądało życie w średniowieczu.Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Mówiąc o piramidach, przeważnie mamy na myśli ich klasyczny obraz wyrażony trzema piramidami w Gizie. Mało kto odkopuje z pamięci setki innych podobnych budowli rozsypanych po całym globie. Kojarzymy je z czymś wielkim, stabilnym, trwałym i precyzyjnym jak szwajcarski zegarek. Dorzucamy do tego parę tysięcy lat, kilka milionów kamieni, stawiamy to wszystko w Egipcie i piramida gotowa. Oczywiście, należy jeszcze wrzucić do środka faraona, zatarasować drzwi i zgasić światło. Wielu z nas nosi w sobie taki właśnie wizerunek piramid.To błędne koło. Czy tak jest naprawdę?Poczytaj może zmienisz zdanie.Krzysztof Bryś

Michael A.Cremo i Richard L.Thomson przedstawili szereg faktów, które zaprzeczają obecnym poglądom na temat ewolucji ludzkiego gatunku. Opisali ukrywane, ignorowane lub zapomniane dowody archeologiczne. Mimo, że jakościowo i ilościowo miały taką samą wartość naukową, co materiały potwierdzające akceptowane dziś wyjaśnienia o początkach ludzkości, to jednak zostały one odrzucone przez świat nauki. Autorzy mówiąc o ukrywaniu dowodów nie mieli na myśli żadnych teorii spiskowych, ale raczej ciągły, społeczny proces filtracji wiedzy, który ma poważne dalekosiężne konsekwencję.Trzeba pogratulować Michaelowi Cremo i Richardowi Thompsonowi, że dzięki ośmioletniej pracy stworzyli jedyny rozstrzygający, dokładny, gruntowny i pełny zapis praktycznie wszystkich skamieniałości człowieka, bez względu na to czy pasują one do ustalonych teorii naukowych, czy też nie. Nawet stwierdzenie, że zaprezentowane badania przeprowadzono starannie, nie oddaje ich wartości. Nie istnieje żadna inna książka o takim znaczeniu i tej wagi. Ta pozycja powinna być obowiązkową lekturą dla każdego studenta pierwszego roku biologii, archeologii i antropologii, a także wielu innych! Książka ta jest jednocześnie pasjonująca i naukowa.

Popularnonaukowy przewodnik oprowadzający czytelników po Mezopotamii, Egipcie, Persji, Palestynie, Transjordanii, Libanie, Syrii i Azji Mniejszej. Dowiadujemy się z niego o najważniejszych archeologicznych odkryciach dotyczących biblijnych miejsc, szczególnie starotestamentowych.Autor wytycza szlaki kierujące do poznania najbardziej zachwycających obiektów archeologicznych Bliskiego Wschodu oraz prezentuje miejsca związane z judaizmem, islamem oraz chrześcijaństwem. Unikatowe fotografie przedstawiają niezwykłą różnorodność zdobyczy archeologii XX wieku na tle architektonicznego bogactwa starożytnego świata. Wydanie zmienione, poprawione, nowe ilustracje.O Autorze: DR SIEGFRIED HERBERT HORN (1908-1993) profesor archeologii biblijnej na Andrews University (USA), był koordynatorem wykopalisk archeologicznych w miejscowości Tell Hesban, biblijnym Heszbonie. Prowadził również badania w Umayri i Jalul, a także w Tell Balata, biblijnym Sychem. Spod jego pióra wyszło ok. 800 publikacji, w tym wiele książek.